ölüm, önce akla gelir.
ayrılık, hastalık, acı...
önce akla kendini bildi-rir.
sonra da, başa...
kafaya. kafa tasına.
dış bedendeki açık kaba mekana.
artık olanı biteni net olarak göre-bilirsin.
acı, bedende olur.
anlamak ruhta...
ruh sanki aklındaki o her şeyi bilenden bir parça
aklındaki ve evrendeki...
ışık gibi...
o orada tüm bilgi ve sevgisiyle hep durur.
sen mecbur değilsin.
ister bakar, ister geçersin.
evrim
8 Mart 2012