yapabileceğin en iyi şey; kalemine sarılıp, bir hastalık gibi seni saran kelimeleri, dışarı çıkartmak ve yazmak değil. belki, susup o dürtüleri yok etmelisin... çok mu saçma bir öneri? noktadan sonra küçük harfle başlayabilirsin. onlar söylediği için hiç bir şey yapma... yazmak yerine gidip çöp topla örneğin... iyi bir yazar olduğunu asla bilmeyecekler, az paran olacak ve belki hiç saygı. yine de, dünyan ve kendin için en doğrusunu yapmış olacaksın, desem?!
öyle yeteneklisin ki, yazarken gerçeği bükebilirsin... en kötüsü, bunun için sana yağacak övgüler, gelecek hediyeler, sevgi sanacağın kabullerdir... gerçek, senin büktüğün gibi değil.
çöp topla ve çabucak öl, e mi?
12 Ocak 2014
evrim'den sessizbulut'a bir öğüt
Hakkımda
- Evrim Gurel
- Hayatı izliyorum. Maya takvimine göre, bir şaman doğum gününde, ışık bilgisiyle doğdum. Modern dünya diliyle, Karabük'te doğup İzmir'de büyüdüm. Çocukluğumdan beri rüyalarıma renk katan atalarım gibi ÖnTürk olduğuma inanıyorum. Annem Türk ve devşirme bir sülalenin kızı. Babam çerkes ve Türk bir ailenin oğlu. Varlıklarına çok şey borçluyum. Eşsiz ruhlu bir rüzgar olan kardeşim, Amerika'da. Dostlarımın bir kısmı tıpkı onun gibi çok uzakta... Andy gitti dönmedi mesela. Çağatay Çağalı 15 Şubat 2009 Pazartesi sabahı 7:00 gibi bu dünyanın da ötesine geçti ve geri gelmedi. Umarım ikisi de iyi yerlerdedir ve mutlulardır şimdi... Hayat, işte. İzliyorum. Tüm savaşların bitmesini, aydınlık ve güzel günlerin gelmesini, herkesin, iyi, sakin, mutlu olmasını istiyorum. evrimemail@hotmail.com twitter/evrimgurel01