Çarşamba, Ağustos 27, 2014

kelimeler ve sen

Kelimeler, senin elindeki köleler. Git deyince giden, gel deyince gelen, uzak tutabildiğin... Bazen ne aktardıklarını bile bilmezler. Bir zamanlar üzerine, sevgi ile nefret ile özlemle abandığın kelimeleri, şimdi başkalarını buldun diye itip kakarken - hani sevgi kıymetli idi - hırpaladığın, üzerine sünger çektiğin o eskiler... gerçekten yok mu oldu, ezildi mi? Hayır... Onlar kendilerinin manasından başka bir şey bilmez. Onlar taşır senin duygularını. Onlar, sadece kendileri... Sensin, değişen. Dilin bu kadar tatlı olmasa, dönüp giderlerdi.


sszblt