Perşembe, Eylül 07, 2006

Gerçek Bulantısı

yine çok kötüyüm. ama şimdi yüzünden, kafamın içinde. bir sorun var. şimdi yüzünden, şimdi içinde. birazdan geçmiş olur. değişirim. ehlileşirim. bekler misin?

kalır mısın en kötü anda yanımda?

karanlık. yer kayıyor. hayır, uyuşturucu kullanmıyorum. içmiyorum. bazen. şimdi değil. ama yer kayıyor. dünya değişiyor. gözlerim, gördüklerinden korkuyor. boğuluyorum. korkuyorum. yeni doğdum. ölüyorum. beynim üşüyor. beni bulmanı istiyorum. kurtarman için yalvarıyorum.

kimse yok. yalnızlık korkunç bir ses. korkunç bir frekans. sanki beni yutacak. biliyorum. şimdi yalnızım. bu banyoda. saklanabilirim. herkesten. onlar görmüyor. onlar duymuyor. onlar etkilenmiyor. onlar, omuzlarında aynı kafa, hiç sorunsuz yaşıyor. korkuyorum. ağlıyorum. bekliyorum. beni bulmanı istiyorum. ama fırtına kötü bugün banyoda.

dışardan biri bağırıyor. "Evrim neyin var?". Uyandın mı? hala uykuda mısın?
Bilmiyorum. hayır, içmiyorum. hayır almıyorum. hayır, delirmiyorum. sanırım, ölüyorum. fırtına kötü. kulaklarımda sesi, pesi basına karışmış hışırtılı yüksek desibel. lavabo yalnız mıydı dün de bu kadar? burası morg mu? beyaz her yer. soğuk, ters dönmüş bir banyoda, yer 45 derece sağa kaymış ve tavana geçmişken ve ala franga, a la marsa dönmüşken, fırtınanın ortasında, dengeni bulmak için tuvalete yapışıp öldün mü hiç?

ne zaman patlayacak beynim? ne zaman patlayaca beynim? ne zaman pattyck bynm? hayır deli değilim.

"Anneeee!" "Doktora götür beni, yalvarırım lütfen! Ölüyorum anne. beynim beni öldürüyor anne. beynim almıyor. kalbim dayanmıyor".


Sen de ölüyorsun anne, babam da . herkes. herkes, tanıdığım bildiğim herkes ölüyor. üstelik onlar, ölümü kolaylaştırıyor. Madem ölüyoruz, neden bizi öldürüyorlar anne? nedne onları neden herkes herkesi yiyip bitiriyor? AnnE!"

Tamam diyorum. Susuyorum. Birazdan iyi olurum. Biliyorum.

Sadece düşüyorum. Sadece Gerçeğe. Sonra, tekrar dönüyorum. Kabul etmeye. Sadece hayata. İnsanlığa. beklemeye. Sırama. Gelmedi değil mi sıram daha? Yaşasın onlar öldü, ben değil! Yine.

Bu yüzden mi öldürüyorlar dersin duvar? Bu yüzden mi nefret? Ölümü, ölümle savmak mı bu yanılsamanın adı? Bu yanılsamanın adı hayat. Korkuyorum. Nefes makinemi hissetmekten, bir başka sefer. Bir başka düşüşte.


benim gerçeğim sizin için hayal. Sizin gerçeğinizin adı hayat. Beni korkutan bu yalanın adı sizin için hayat.

Hastalık mı?

Bunun adı, gerçek bulantısı!

Ama bağımlısıyım nefesten, göbekten girdilerdi de. Uslanmadı aklım gerçeğe düşüşlerde.
Her nefeste ölümden her dönüşte, istiyorum yine yaşamak!

Bunun adı, hayat takıntısı.


bunun adı, bilmiyorum neden ama deli gibi korkuyorum ölmekten.