Pazar, Temmuz 20, 2014

gitme

Büyük bir üzüntü seli var havada.
Ruhun; etle, kasla, kemikle 
Bağlanmış dünyaya,
Her gün ipleri geriliyor biraz daha.

Ve bazen, koptuğunda o bağlar.
Kan, içine doğru acıyla akar. 

Küçük adımlarla yürüyorsun sokakta,
Düne göre biraz daha eğik omuzların
Ne güzeldi dün oysa, rüzgar?!
Yararı yok sana zarif mısraların da!

Halin perişan. Ruhun perişan
Ciğerlerin ıslak ve dar, böbreklerin kuru,
Miden kan. Anlamsız mıydı, iyi olduğun tüm o anlar?!

Tutunmaya çalışsan, kaç yazar?
Koparsan mı şahı yerinden bir çırpıda,
Ruhun, kandan akması için ne kadar zamana ihtiyaç var.

Bedenden çıkınca ruhtan çıkar mı acı, bir bilebilsen, ah?!

Gitme. 
Zaman değişir.
Rüzgar eser.
An uyar. 
Gün, doğar ve batar.
Bazen sevinmek, sonra üzülmek
Bazen dikilmek, sonra yıkılmak
Doğal.

Bırak, düşsün göz yaşların
Kayaların bile gözlerinden 
Bazen yaşlar akar.

Ruhun, bir delik bulup
Süzülebilse bu etten zırhın içinden,
Kurtulsa, değişecek mi sahiden her şey?

Kimse bilmiyor.
Gitme.

Gözlerindeki delikler sana bu an
Dünya denen bir kabus çiziyor,
Dün güzeldi her şey hala, 
Yarın belki yeniden iyi olacak?!

Kulakların, sana korkunç sesler 
Duyuruyor, katlanılmaz
Dün cıvıl cıvıldı erken öten kuşlar
Yarın denizin sesi ve rüzgar... seni oyalayacak.

Yarın, belki, güneş başka türlü doğar.

Gitme.
Daha görülecek çok şey var.

En mükemmeli olmayacak belki,
Yarın, çok şey beklemeden küçük bir sukutla yetinsen.
Deniz kıyısında bir bardak çay.
Yatağın kenarında sakinde oturmak,
Otobüs durağında, ağlamadan durmak...

Hemen karar verme. yarını bekle.
Uzaklaş değiştiremediklerinden 
Düşüncelerini bir atım öteye itele...

Mükemmel değilse de 
Gitme kal, bekle.
İyi olacak her şey daha...
Yarın seni usulca okşayıp ısıtacak

Gitme.
İyileşmese de yavaşça sakinleşecek dünya.

Basit olduğunu biliyorum.
Başka türlü söylemeyi beceremiyorum.
Basitçe  ifade ediyorum.
Kal. Gitme.


sszblt
kendini çok kötü hisseden ve bu dünyadan çıkış arayan herkes için; gitmeyin.